Πανηγύρι στη κορυφή του όρου της Αίγινας

Από το Πανηγύρι της Αγιάς Τριάδας στην Αίγινα 8/6/2014 μ.Χ.

οδός Αιγίνης: Χριστούγεννα στο 2ο Γυμνάσιο Αίγινας

οδός Αιγίνης: Χριστούγεννα στο 2ο Γυμνάσιο Αίγινας:    Μύρισε Χριστούγεννα  στην Κυψέλη όταν την Κυριακή 14 Δεκεμβρίου στις 7 το απόγευμα το 2ο Γυμνάσιο Αίγινας στα πλαίσια των εκδηλώσεων ...

Αγιος Νεκτάριος ο θαυματουργός





Αγιος Νεκτάριος ο θαυματουργός


Στο θάλαμο 2 του δεύτερου ορόφου, εκεί στο Αρεταίειο, όπου ο Άγιος Νεκτάριος άφησε την τελευταία του πνοή, καίει σήμερα διαρκώς ένα καντήλι μπρος στην πάνσεπτη εικόνα του.Καθημερινά περνούν από κει πλήθος πιστών, κυρίως αρρώστων, οι οποίοι στέκονται για λίγο και νοερά αφήνουν τους στεναγμούς της καρδιάς τους, σαν μια θερμή ικεσία προς τον φιλάνθρωπο άγιο. Και κείνος φαίνεται να συγκατανεύει. Τους δίνει κουράγιο με το ιλαρό του βλέμμα και ενισχύει την πίστη τους. Τους θυμίζει ότι και ο ίδιος πόνεσε ψυχικά και σωματικά αλλά ενισχυόταν πάντα από την αδιάκοπη επαφή του με το Θεό.
Τα Θαύματα του Αγίου μας είναι πολλά. Τόμοι ολόκληροι έχουν γραφτεί για αυτά. Θα αναφέρω μια ιστορία γεμάτη με την «παρουσία» και παρέμβαση του αγίου Νεκταρίου, αρκετά πρόσφατη, που έγινε αφορμή πολλοί συνάνθρωποί μας να δουν και να ζήσουν την ευεργεσία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού προσφερομένη διαμέσω των θείων δοχείων χάριτος, των Αγίων μας.     Ήταν ανήμερα του Αγίου Πνεύματος (Ιούνιος 2006) όταν η μικρή Βαρβάρα στην ηλικία των 10 ετών χτυπήθηκε από εγκεφαλική αιμορραγία. Η μεταφορά στο νοσοκομείο Παίδων ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ, έγινε σχετικά γρήγορα και σε διάστημα 2 ωρών το κοριτσάκι χειρουργήθηκε από τον Διευθυντή Νευροχειρουργικής Μονάδος κ. Προδρόμου. Στο μετεγχειρητικό διάστημα και μετά από 3 ώρες η μικρή παρουσίασε και νέα αιμορραγία. Χειρουργήθηκε ξανά, αλλά οι γιατροί ήταν απαγορευτικοί σε αισιόδοξες προβλέψεις.
Κατά τη διάρκεια της δεύτερης χειρουργικής επέμβασης οι γονείς παρακάλεσαν τον άγιο Νεκτάριο να τους βοηθήσει. Και πράγματι και οι δύο ένιωθαν την παρουσία του μέσα στους διαδρόμους του νοσοκομείου και είχαν την εντύπωση πως είναι παρών στο χειρουργικό τραπέζι! Η εγχειρήσεις ολοκληρώθηκαν αλλά οι γιατροί δεν άφηναν περιθώρια αισιοδοξίας στους γονείς.
Ο Διευθυντής της Νευροχειρουργικής Μονάδας κος Προδρόμου ήταν κατηγορηματικός: Παιδιά με τέτοιο χτύπημα σε ποσοστό 80% πεθαίνουν κατά τη μεταφορά στο νοσοκομείο[!!!]…αν επιζήσουν της επέμβασης πεθαίνουν σε διάστημα 10-20 ημερών μετά από αυτή…. και φυσικά ούτε λόγος για φυσική αποκατάσταση αν παρόλα αυτά καταφέρουν να επιζήσουν!!!! Οι γονείς σε καμία περίπτωση δεν έχασαν το κουράγιο τους και την πίστη τους.
….έχουν περάσει 3 μήνες από τότε. Η μικρή Βαρβάρα, σύμφωνα με τα λεγόμενα της ιατρικής ομάδας, θα έμενε τουλάχιστον 3 μήνες στο νοσοκομείο και φυσικά δεν μπορούσε να καθορίσει ούτε κατά προσέγγιση τον απαιτούμενο χρόνο φυσικοθεραπείας για την ΜΕΡΙΚΗ αποκατάσταση.

Παρά τις δυνατότητες και τις αρετές του, το νησί έχει χρεοκοπήσει, όπως κι η υπόλοιπη χώρα ...



Παρ’ όλο που ή Αίγινα είναι ένα σχετικά μικρό νησί, έχει χαρακτηριστικά ολόκληρης χώρας. Σ’ αυτό συντείνει τόσο η καίρια θέση της στο κέντρο του Σαρωνικού, ώστε τίποτε να μην της κρύβεται από την Αττική και την Πελοπόννησο, όσο και το ανάγλυφό της, που τη χωρίζει σε πεδινή και ορεινή. Η πεδιάδα συνέβαλε στο να είναι ένα αγροτικό, αλλά και αστικό νησί, πάντα πυκνοκατοικημένο εκτός από τις εποχές του φόβου των πειρατών που τρομοκρατούσαν κι έσφαζαν.
 Υπάρχουν τρεις ξεχωριστές γεωλογικές περιοχές, σαν να έχουν ενωθεί τρία διαφορετικά νησιά: άργιλος και πωρόλιθος στα δυτικά και βόρεια, ασβεστόλιθος προς τα ανατολικά, όπως πολλές από τις Κυκλάδες, και ηφαιστειογενές στο κέντρο και νότια, γύρω από το ψηλότερο βουνό, το Όρος, όπου είναι και ο ναός του Ελλανίου Διός, άγνωστος στους επισκέπτες, αντίθετα με το ναό της Αφαίας. Εκεί βλέπεις τις μαύρες χαρακτηριστικές πέτρες που κάποτε ήταν λάβα. Δεν είναι διόλου τυχαίο ούτε ότι οι αρχαίοι Αθηναίοι την υπολόγιζαν ως σοβαρό αντίπαλο και την ανάγκασαν δια της βίας να συμμαχήσει μαζί τους ούτε βέβαια ότι εκεί κόπηκαν τα πρώτα νομίσματα ούτε ότι επιλέχθηκε ως πρώτη πρωτεύουσα του νέου Ελληνικού Κράτους. Oι μυωπικές συμφεροντολογικές βλέψεις της λεγόμενης “βαθιάς Αίγινας” πάντα υπερτερούσαν. Με τέτοια χαρακτηριστικά, σήμερα παρουσιάζει όλα τα θετικά, αλλά και τα σύνθετα προβλήματα μιας χώρας: είναι μια μικρογραφία. 

" Της Παληαχώρας το βουνό..." Τραγουδά ο Νίκος Χαλδαιάκης



Παίζουν οι μουσικοί: 
  • Αλέξανδρος Αρκαδόπουλος κλαρίνο,
  • Μάνος Κουτσαγγελίδης κανονάκι
  • Σωτήρης Μαργώνης βιολί
  • Νίκος Μέρμηγκας πολίτικο λαούτο
  • Ανδρέας Παππάς κρουστά
  • Τάκης Φραγκους μπάσσο
Συμμετέχει η Ασπασία Στρατηγού

Μπράβο σε όλους !

Πανηγύρι στο προαύλιο του ενοριακού ναού της Σύναξης των Αιγινητών Αγίων στο Λιβάδι, με Αιγινήτες μουσικούς !

Εορτασμός Ι.Ν. Σύναξης Αιγινητών Αγίων και Πανηγύρι μετά από τον Εσπερινό.



  • Πανηγύρι, στο προαύλιο του ενοριακού ναού της Σύναξης των Αιγινητών Αγίων, στο Λιβάδι.  Με κατάνυξη εορτάζει και φέτος ο Ι.Ν. "Σύναξης Αιγινητών Αγίων" (Άγιος Θωμάς) στο Λιβάδι, την Τετάρτη 30 Ιουλίου με πανηγυρική Θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητρ. Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης κ. Εφραίμ. 
 Μετά από το πέρας του εσπερινού, την παραμονή Τρίτη 29/7, 
έχουμε Πανηγύρι, με Αιγενήτες μουσικούς . 

Χρονολογικός  Πίνακας των Αγίων  της Αίγινας
  1. Άγιος Κρίσπος,  πρώτος επίσκοπος  Αιγίνης το 50 μ. Χ
  2. Αγιος Λεόντιος, ο Στρατηλάτης το 50 μ.  Χ
  3. Ιούλιος & Ιουλιανός   Ιεραπόστολοι το 391-401 μ Χ
  4. Οσία Αθανασία  το 9ο αι. μ. Χ
  5. Οσία Θεοδώρα το 892 μ. Χ
  6. Οσία Θεοπίστη  το 900 μ. Χ
  7. Όσιος Λουκάς το 953 μ. Χ
  8. Αγιος Διονύσιος, Επίσκοπος Αιγίνης 1622 μ. Χ
  9. Αγιος Νεκτάριος  Πενταπόλεως 1920 μ. Χ  
  10. Αγιος Σάββας  ο νέος, της Καλύμνου 1948  μ. Χ

Το Σάββατο 26 Ιουλίου η Τράπεζα Τροφίμων είναι στην Αίγινα! έλα κι εσύ …

κάνουμε μια αρχή…  
μπορείς κι εσύ…
ενδιαφερόμαστε, συμμετέχουμε, ευαισθητοποιούμε
Σάββατο 26 Ιουλίου 2014
Όλοι ζητάμε κάτι να αλλάξει και σίγουρα μπορούμε να βρούμε πολλά που μας ενοχλούν και μας πάνε πίσω. Λίγοι όμως, αποφασίζουν να κοιτάξουν πέρα από τον εαυτό τους, να ξεφύγουν από την άνεσή τους και να ενδιαφερθούν ώστε κάτι να αλλάξει.
Το Σάββατο 26 Ιουλίου η Τράπεζα Τροφίμων πάει στην Αίγινα! Με τον σύλλογο Αίγινα … Εθελοντής, πραγματοποιεί συλλογή τροφίμων από S/M και στηρίζει τις οικογένειες του νησιού που πλήττονται από την κρίση. 

Νίκος Πορτοκάλογλου - Τι Σε Μέλει Εσένανε - Official Video Clip



Τι σε μέλλει εσένανε
από πού είμαι εγώ
απ’ το Καραντάσι φως μου
ή απ’ το Κορδελιό

Τι σε μέλλει εσένανε
κι όλο με ρωτάς
από ποιο χωριό είμαι εγώ
αφού δε μ’ αγαπάς

ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΤΟΥ ΑΓ. ΘΩΜΑ

Με κάθε θρησκευτική επισημότητα τελέστηκε ο Εσπερινός στον εορτάζοντα ναό του Αγ.Θωμά ,στο Λιβάδι.Ακολούθησαν χορευτικά με τη συνοδεία των λαμπρών μουσικών Δ.Καραογλάνη και Ν.Μιχάκη,ενώ τραγούδησαν η κ. Σοφία Φρακτοπούλου και η χορωδία του Συλλόγου Γυναικών.
Αξίζουν συγχαρητήρια στη ''συνήθη δράστι'' κ. Φλώρα,στους ιερείς και όσους συνετέλεσαν στην επιτυχία της εκδήλωσης!  Κομνηνός Α.

Ημερ. δημοσίευσης: 12-05-2013

τα περίφημα πανηγύρια της Ικαρίας !

Πανηγύρι στην ΙκαρίαΗ Ικαρία είναι νησί, Νοτιοδυτικά της Σάμου. 
Έχει πάρει το όνομά της από τον Ίκαρο.
Πολλοί έχουν ακούσει για τα περίφημα πανηγύρια της Ικαρίας. Αυτό όμως που δεν είναι γνωστό, πολλές φορές μάλιστα δεν γίνεται καν αντιληπτό από όσους επισκέπτονται το νησί το καλοκαίρι και κάνουν «πανηγυρι-άδες» από χωριό σε χωριό, είναι ότι αυτές οι γιορτές διοργανώνονται από Συλλόγους εθελοντών που έχουν –παρακαλώ- μορφή «σωματείου»!
Μετεξέλιξη των παλιών εκκλησιαστικών επιτροπών, αυτοί οι Σύλλογοι («Εξωραϊστικοί-Εκπολιτιστικοί») ιδρύθηκαν με Νομαρχιακή απόφαση στη δεκαετία του 1960 με σκοπό να υποβοηθούν ηθικά και οικονομικά τις πάμφτωχες τότε μικρές Κοινότητες του νησιού. Πράγματι ο τρόπος οργάνωσης και η ιδιαίτερη φυσιογνωμία που διατηρούν μέχρι σήμερα τα περιώνυμα για την εορταστική τους ατμόσφαιρα πανηγύρια της Ικαρίας, χρονολογούνται από εκείνη την μεταπολεμική περίοδο της μεγάλης απομόνωσης και οικονομικής καθυστέρησης του νησιού. Αν και χωρίς πόρους, ούτε κρατική υποστήριξη, οι Ικαριώτες «δεν το έβαλαν κάτω». Στράφηκαν στους πολυάριθμους συγγενείς και φίλους τους και μετέτρεψαν τα πανηγύρια τους από απλές κοινοβιακές γιορτές που ήταν άλλοτε, σε μέσο χρηματοδότησης για να κατασκευάζουν μόνοι τους τα διάφορα μικρά έργα που είχε ανάγκη το κάθε χωριό (π.χ. αγροτικοί δρόμοι, υδραγωγεία, πλατείες, λιμανάκια). Κηρύσσονταν τότε «γενική επιστράτευση»: οι μόνιμοι κάτοικοι παρατούσαν τις δουλειές τους και πρόσφεραν εθελοντική εργασία, οι μετανάστες προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να βρίσκονται στο χωριό τους τις μέρες του πανηγυριού, ακόμα και οι Άγιοι συμμετείχαν δεχόμενοι ευχαρίστως να αλλάζουν τις γιορτές τους για να συμπίπτουν όλες μαζί στους μήνες του καλοκαιριού!

Όμως ο πιο σπουδαίος παράγοντας για την επιτυχία ενός Καριώτικου πανηγυριού ήταν και είναι πάντα ακόμα «να υπάρχει κέφι», το πανηγύρι «ν’ ακουστεί», «να έχει καλή φήμη». Σ’ αυτό σπουδαίο ρόλο παίζει η ποιότητα του κρασιού και του φαγητού, κυρίως όμως οι επιδόσεις της ορχήστρας και οι ικανότητες των χορευτών -αυτοί τελευταία χρόνια στην πλειοψηφία τους είναι νέοι 20-30 χρονών! Χορεύουν όλοι μαζί γέροι, νέοι και παιδιά επί ώρες, συνεπαρμένοι από τον ιδιαίτερο χορό του νησιού τον «Ικαριώτικο», ένα ζωηρό χορό με πολλές παραλλαγές που πρόσφατα έχει γίνει ακόμα πιο ζωηρός και συναρπαστικός καθώς οι σημερινοί οργανοπαίκτες τον έχουν προσαρμόσει στις απαιτήσεις του νεανικού κοινού. 
  Ευτυχώς κι οι μουσικοί οι ίδιοι είναι νέοι, αλλιώς θα ήταν αδύνατον ν’ αντέξουν την ένταση και τη μεγάλη διάρκεια –με μια λέξη, «τη τρέλα του Καριώτικου πανηγυριού».

ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΝΑ


Ο χορός της Λαμπρής στην Παλιαχώρα

Ο χορός της Λαμπρής στην Παλιαχώρα

     Αναβίωσε και εφέτος το παλιό έθιμο του χορού της Λαμπρής στην Παλιαχώρα της Αίγινας .
 Όπως είναι γνωστό η Παλιαχώρα ή Αίγενα όπως την ονόμαζαν έχει μιά μακραίωνη ιστορία που ξεκινά περίπου
το 800 μΧ όταν οι κάτοικοι άφησαν τις παραθαλάσσιες κατοικίες τους για να καταφύγουν με ασφάλεια στο
εσωτερικό του νησιού και στον φυσικά οχυρωμένο λόφο της Παλιαχώρας , επειδή ο κίνδυνος ξαφνικών επιθέσεων
των πειρατών ήταν πολύ σοβαρός . Στο χώρο αυτό παρέμειναν έως τις το 1820 - 30 οπότε με την εγκαθίδρυση 
στην Αίγινα της Κυβέρνησης της Ελεύθερης πλέον Ελλάδας με τον Ι. Καποδίστρια 
( Αίγινα - Πρώτη Πρωτεύουσα 1828-29 ) εγκατέλειψαν οριστικό τον χώρο για να εγκατασταθούν στην σημερινή
πόλη της Αίγινας . Σημαντικά ιστορικά γεγονότα συνόδευσαν όλο αυτό το χρονικό διάστημα των 1000 αυτών ετών
την Παλιαχώρα ( καταστροφές , λεηλασίες , ερημώσεις με πιό γνωστή την καταστροφή από τον Τούρκικο στόλο
με τον Βαρβαρόσα ) . Ο χορός της Λαμπρής ήταν ενας διπλός χορός που ξεκινούσε στην πλατεία του χωριού 
( φόρο ) από τούς νέους και συνεχιζόταν από όλους τούς κατοίκους στην πλατεία της εκκλησίας του Σταυρού .
 Τα τελευταία χρόνια το έθιμο αναβιώνει ο Μορφωτικός Σύλλογος Αίγινας " Ο Καποδίστριας " με ζωντανή 
παραδοσιακή Μουσική ,  χορούς από τα χορευτικά  τμήματα του Συλλόγου και συμμετοχή πολλών Αιγινητών 
και φίλων του νησιού που βρίσκουν επίσης την ευκαιρία να επισκεφτούν τα μικρά εκκλησάκια που
 βρίσκονται σε όλο το χώρο της Παλιαχώρας 

Πηγή: http://aegina.blogspot.com/2012/04/blog-post.html#ixzz33lmNqcea

στο πανηγύρι του Σταυρού στην Παλιαχώρα.

Ο Σταυρός στην Παλαιά Χώρα της Αίγινας

  Στην Παλαιά Χώρα της Αίγινας διατηρείται ένα από τα μεγαλύτερα  και παλαιότερα πανηγύρια της Αίγινας, αυτό της Ύψωσης του Τιμίου Σταυρού. Προσκυνητές από όλη την Αίγινα συρρέουν από το βράδυ και συμμετέχουν στον πανηγυρικό εσπερινό αλλά και ανήμερα της εορτής στον Όρθρο και στη Θ. Λειτουργία. Στο προαύλιο χώρο του ναού στήνεται μεγάλο πανηγύρι με παραδοσιακά όργανα από ντόπιους κυρίως οργανοπαίχτες.
  Το εκκλησάκι του Σταυρού είναι το πρώτο που συναντά ο επισκέπτης ανηφορίζοντας το λόφο της Παλαιάς Χώρας. Θα λέγαμε καλύτερα ότι είναι αυτό που υποδέχεται τον επισκέπτη και προσκυνητή της Παλαιάς Χώρας, στην είσοδο του. Ο ναός μονόχωρη βασιλική είναι ίσως ο καλύτερα διατηρημένος ναΐσκος του λόφου κι αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι λειτουργείται συχνά. Ανήκει στην ενορία του Βαθέος. Συμπληρωματικά να αναφέρουμε ότι όλα τα εκκλησάκια της Παλαιάς Χώρας ανήκουν σε τρεις ενορίες, των Ασωμάτων, του Μεσαγρού και του Βαθέος.
  Με την εορτή του Σταυρού συνδέονται πολλά έθιμα. Ένα από αυτά είναι του "Λειδινού" στην Κυψέλη.

ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΝΑ (Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών

ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΝΑ (Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών 
     Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών Μουσικό Λαογραφικό Αρχείο : Τραγούδια από την Αίγινα

Επιμέλεια : Μάρκος Φ. Δραγούμης

Επιμέλεια παραγωγής : Θανάσης Μωραίτης

Έρευνα – Ηχογραφήσεις : Δ. Μαζαράκη – L. Berthe (1956), Γ. Κουλικούρδη (1960), Μ. Δραγούμης – Γ. Αννινος (1962), Μ. Δραγούμης (1969)

Κείμενα : Γ. Κουλικούρδη, Μ. Δραγούμης

Αγγλική μετάφραση : Ηλιάνα Μέρμηγκα

Φωτογραφία εξωφύλλου : Γιώργος Βατικιώτης ή Απορος (1918-1996) Φωτό : Lisbet Torp

Τα τραγούδια που περιέχονται σ’ αυτό το cd, επιλέχθηκαν από τουλάχιστον 400 κομμάτια, ηχογραφημένα ανάμεσα στα 1956 και 1986. οι σχετικές μαγνητοταινίες φυλάγονται στο Μουσικό Λαογραφικό Αρχείο Μέλπως Μερλιέ και στο Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο Αίγινας.

Τραγουδούν : Γιώργος Λορέντζος, Βαρβάρα Παγκέ, Κατίγκω Γρυπαίου, Μαρίκα Καζιτόρη, Στέλλα Λάμπρου-Μουρίκη, Μαρίνα Αλυφαντή, Κατίνα Μαργαρώνη, Βάσω Χαλδαιάκη, Μανώλης Λεούσης, Τάσος Λάμπρου, Πάνος Χαλδαίος, Γιάννης Γιαννίτσαρης, Γιώργος Βατικιώτης, Ελένη Χαριτοπούλου, Αργυρώ Λαζάρου, Αργύρης Μαργαρώνης και Χορωδία Γυναικών

Συνοδεύεται από ένθετο 64 σελίδων (Ελληνικά – Αγγλικά) με τους στίχους των τραγουδιών, σύντομο ιστορικό για την Λαϊκή Αιγινήτικη Παράδοση στο τραγούδι, το ιστορικό των ηχογραφήσεων και τα μουσικά χαρακτηριστικά των τραγουδιών της Αίγινας, λεξιλόγιο, φωτογραφίες και σύντομα ιστορικά των δημιουργών.
Τύπος:Μουσικό CD
ΤΙΤΛΟΣ:ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΝΑ (Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών Μουσικό Λαογραφικό Αρχείο)
Κατηγορία:ΔΗΜΟΤΙΚΑ - ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ,  ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ
Ερμηνευτής:ΔΙΑΦΟΡΟΙ
Συμμετοχές:ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΟΡΕΝΤΖΟΣ,  ΒΑΡΒΑΡΑ ΠΑΓΚΕ,  ΚΑΤΙΓΚΩ ΓΡΥΠΑΙΟΥ,  ΜΑΡΙΚΑ ΚΑΖΙΤΟΡΗ,  ΣΤΕΛΛΑ ΛΑΜΠΡΟΥ-ΜΟΥΡΙΚΗ,  ΜΑΡΙΝΑ ΑΛΥΦΑΝΤΗ,  ΚΑΤΙΝΑ ΜΑΡΓΑΡΩΝΗ,  ΒΑΣΩ ΧΑΛΔΑΙΑΚΗ,  ΜΑΝΩΛΗΣ ΛΕΟΥΣΗΣ,  ΤΑΣΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ,  ΠΑΝΟΣ ΧΑΛΔΑΙΟΣ,  ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΙΤΣΑΡΗΣ,  ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ,  ΕΛΕΝΗ ΧΑΡΙΤΟΠΟΥΛΟΥ,  ΑΡΓΥΡΩ ΛΑΖΑΡΟΥ,  ΑΡΓΥΡΗΣ ΜΑΡΓΑΡΩΝΗΣ

Δημοτικὰ τραγούδια ἀπὸ τὴν Αἴγινα

του Ἀχιλλέως Γ. Χαλδαιάκη 

  • Δημοτικὰ τραγούδια ἀπὸ τὴν Αἴγινα

Συμμετέχω, μαζὶ μὲ τοὺς ἐκλεκτοὺς συνεργάτες μου, τοῦ μουσικοῦ συνόλου ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΤΟ ΠΕΡΙΗΧΗΜΑ, δηλαδή·
· τὴν ὀρχήστρα παραδοσιακῆς μουσικῆς, ποὺ ἀποτελεῖται ἀπὸ ἄριστους δεξιοτέχνες τοῦ εἴδους· τὸν Δημήτρη Γάσια στὸ βιολί, τὸν Θοδωρῆ Τασούλα στὸ κλαρίνο, τὴν Στέλλα Βαλάση στὸ σαντοῦρι, τὸν Κώστα Μήτσιο στὸ λαοῦτο καὶ στὸ οὖτι, τὴν Μαρία Πλουμῆ στὸ λαοῦτο καὶ τὸν Βασίλη Οἰκονόμου στὸ τουμπελέκι
· τὴ χορωδία παραδοσιακῆς μουσικῆς, ποὺ ἀποτελεῖται ἀπὸ τὶς καλλίφωνες φοιτήτριες τοῦ Τμήματος Μουσικῶν Σπουδῶν τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν· Ἑλένη Δαμανάκη, Μαρία Καββαδία, Ἑλένη Καμβυσίδη, Μαρία Καρύκη, Ἀγγελικὴ Κοτοπούλη, Μαρίνα Λαγουδάκη, Μαριλένα Τσαρσιταλίδη καὶ Ἰωάννα Χρυσανθοπούλου
· τοὺς καλλικέλαδους τραγουδιστὲς Ἀσπασία Στρατηγοῦ, Εὐάγγελο Κώτσου καὶ τὸν ἀδελφό μου Νίκο Χαλδαιάκη
· τὸν ὑπεύθυνο τοῦ ἤχου Δημήτρη Καβακόπουλο
· καί, βέβαια, τὰ χορευτικὰ συγκροτήματα τοῦ Συλλόγου Γυναικῶν Αἴγινας καὶ τοῦ Μορφωτικοῦ καὶ Πολιτιστικοῦ Συλλόγου Κυψέλης,

Συμμετέχω, λέω, σ' αὐτὲς τὶς λαμπρὲς ἑορταστικὲς ἐκδηλώσεις γιὰ τὰ 200 ἔτη ἱστορίας καὶ λατρείας τοῦ μητροπολιτικοῦ ναοῦ τῆς Αἴγινας, μὲ ξεχωριστὴ χαρὰ καὶ ἰδιαίτερη συγκίνηση.

ΧΑΡΑ, διότι ἀξιώνομαι νὰ ξαναπαρουσιάσω, "φρεσκαρισμένο" τώρα καὶ διευρυμένο, ἕνα μουσικὸ πρόγραμμα μὲ τὰ τραγούδια τῆς Αἴγινας, μετὰ ἀπὸ δεκαπέντε ἀκριβῶς χρόνια, ὅπου τὸ εἴχαμε τότε πρωτοπαρουσιάσει (μὲ τὴν ὀρχήστρα καὶ τὴ χορωδία τοῦ Συλλόγου πρὸς διάσωση τῆς πολιτιστικῆς μας κληρονομιᾶς καὶ παράδοσης) ἐπ' εὐκαιρίᾳ τῆς κυκλοφορίας τοῦ γνωστοῦ ὁμώνυμου διπλοῦ δίσκου.

ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ, διότι ὅπως ὅλοι μας ἀξιώνομαι καὶ ἐγὼ νὰ ζῶ αὐτὲς τὶς ἱστορικὲς στιγμὲς τῶν 200 ἐτῶν ἱστορίας καὶ λατρείας ἑνὸς ναοῦ δίπλα στὸν ὁποῖο γεννήθηκα καὶ μέσα στὸν ὁποῖο μεγάλωσα, ἑνὸς ναοῦ τοῦ ὁποίου (στὴν κυριολεξία) γνωρίζω κάθε γωνιά, μέχρι καὶ τὴν παραμικρὴ σχισμὴ τοῦ πλακόστρωτου ποὺ πατάμε ἀπόψε. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸν ὀφείλω χάριτες στὸν ἀγαπητὸ καὶ σεβαστό μου π. Ἐμμανουὴλ Γιαννούλη, τὸν ἐφημέριο τοῦ μητροπολιτικοῦ αὐτοῦ ναοῦ, ποὺ εἶχε τὴν πρωτοβουλία καὶ τὴν ἔμπνευση γιὰ τὴν ὀργάνωση τῆς ἀποψινῆς ἐκδήλωσης.
Τὰ δύο γεγονότα, δηλαδὴ ὁ ἑορτασμὸς τῶν 200 ἐτῶν ἀπὸ τὰ ἐγκαίνια τοῦ ναοῦ καὶ τὸ πρόγραμμα μὲ τὰ αἰγινήτικα τραγούδια ποὺ παρουσιάζουμε ἀπόψε, φαίνονται (ἀπὸ μιὰ πρώτη ἐκτίμηση τοῦ πράγματος) ἀσύνδετα· καί ὅμως: ἐκτὸς τοῦ ὅτι εἶναι ἀπόλυτα θεμιτὸ τέτοιες πανηγυρικὲς ἐπέτειοι νὰ γιορτάζονται μὲ τὰ τραγούδια τοῦ τόπου μας, διερωτῶμαι· ποῦ ἀλλοῦ μπορεῖ, κατεξοχήν, νὰ ἀκούσθηκαν αὐτὰ τὰ τραγούδια παρὰ στὸ προαύλιο αὐτοῦ τοῦ τόσο σημαντικοῦ ἱστορικοῦ καὶ ἐκκλησιαστικοῦ κέντρου τοῦ νησιοῦ μας;

Ὅταν (πρὸ δεκαπενταετίας) παρουσιάσαμε ὁρισμένα ἀπ' αὐτὰ τὰ τραγούδια στὴν Ἀθήνα,